آبجی جون فقط 20 دقیقه از رفتنت میگذره اما از همین الان دلم برات تنگ شده…باورم نمیشه که دیگه قراره تنها باشم … خیلی برام سخته بدون تو.. هنوزم وقتی دانشگاه یزد قبول شده بودی  یادمه ! همه خوشحال بودن بجز من !با اینکه میدونستم موقته و دوسال بعدش بر میگردی  ...موفقیت تو آرزوی منه اما دوری تو نه.. الان حسم از اون سال هم بدتره چون میدونم دیگه قرار نیست با ما باشی.. تویی و یه زندگی جدید

یجورایی میترسم از اینکه نیستی..همیشه در هر شرایطی پیشم بودی و پشتم...بغض تو گلوم و اشک تو چشام نمیذاره بنویسم از دلتنگیام

آرزو میکنم هرجا که هستی سلامت باشی و خوشبخت و موفق مرسی ازاینکه بیست سال همه جوره کنارم بودی و امیدوارم این فاصله باعث فاصله ی دلامون نشه

هر شب که هرکدام از ما 

با دغدغه ها و دردهایمان به خواب می رویم، 

او در همین گوشه و کنار دنیا؛

در غربت و تنهایی خویش،

غم هایمان را اشک می ریزد و برای رفعش تا صبح دعاگوست....

امشب یلداست،

امشب طولانی ترین شب سال است و چه زیباست که چند دقیقه ایی را برای تحقق ظهورش، اين دعا را باهم زمزمه كنيم:

اللهم عجّل لولیک الفرج